pallad
Encyklopedia PWN
lut
metal lub stop o temperaturze topnienia niższej od temperatury topnienia łączonych części, używany do lutowania, lutospawania i lutozgrzewania;
[niem.],
krystal. teoria opisująca różne możliwe ułożenia (upakowania) jednakowych kul w przestrzeni trójwymiarowej, w których każda kula zawsze styka się z 12 kulami.
badanie i cechowanie (próba) wyrobów z metali szlachetnych (złota, platyny, srebra oraz irydu, osmu, palladu, rodu i rutenu) i ich stopów;
miejscowość w północno-wschodniej Brazylii, w stanie Pará, na Wyż. Brazylijskiej, na południe od m. Marabá.
stopy, których gł. składnikiem jest tytan, a dodatkami stopowymi aluminium, mangan, molibden, cyna, wanad, cyrkon i in..
